Spa Six Hours: Spa bruis!

Na een kwalificatie met een eerste pole voor de Corvette C4 van Luc Branckaerts die het met een bumperdikte haalde (5/1000sec.) van een herboren Ford Capri 3100 RS GAA Cosworth van Wim Kuijl, kregen we op vrijdag een op zijn zachtst uitgedrukt heel bizarre race waarin regen en safety cars de hoofdrol speelden. En met Ilaria Stalliviere in haar Renault Clio kregen we een totaal onverwachte winnaar. Op zaterdag kregen we een normale race in mooie weersomstandigheden en zagen we een zeer geanimeerd gevecht voor de zege tussen de Capri van Wim Kuijl, de Corvette C4 van Branckaerts en de BMW E36 STW van Erik Qvick. De Capri 3100 RS GAA Cosworth haalde het uiteindelijk nog eens na een reeks van technische tegenslagen.

Anderhalf uur voor de eerste race op vrijdag had de wedstrijddirectie reeds een ‘wet race’ gegeven gezien men (achteraf gezien) totaal terecht een natte race verwachtte. Maar tot en met de startopstelling in de pitlane was er letterlijk geen vuiltje aan de lucht waarop quasi iedereen opteerde voor slicks. Op uitzondering van Erc Nulens die toch regenbanden op zijn Porsche liet monteren en Ilaria Stalliviere die met gesneden slicks de baan opging.

Veel teams hadden voor alle zekerheid vanuit de verre paddock toch de moeite gedaan om regenbanden te voorzien in de pitlane. Maar uiteraard niet iedereen omdat, ondanks de hoge kwaliteit van het deelnemersveld, veel piloten afhankelijk zijn van enkele vrijwilligers en ook niet over de infrastructuur beschikken om alles naar boven richting pitlane te zeulen.

Ilaria Stalliviere wint chaotische race 1

En Spa-Francorchamps deed weer eens zijn eer aan als de pispot van België. Eens de wagens op de startgrid gingen de hemelsluizen open. Na de opwarmingsronde pakte de safety car over omdat de omstandigheden te gevaarlijk waren. Enkele wagens volgden de safety car terwijl vele velen anderen de pitlane binnen doken op zoek naar regenbanden. Bepaalde piloten volgden zelfs blindelings hun voorgangers omdat ze dachten dat de race was geneutraliseerd. Polesitter Branckaerts en Wim Kuijl waren de safety car gevolgd, maar kwamen een ronde later ook binnen om van schoeisel te wisselen. Enkele andere rijders die over geen regenbanden beschikten in de pitlane of die de situatie te gevaarlijk inschatten gooiden de handdoek in de ring. Wie op de piste bleef en geen bandenwissel had doorgevoerd deed wel de beste zaak.

Guy Fastres bewees nog maar eens dat hij een van de betere piloten is binnen het peloton en pakte de leiding nadat de safety car was binnen gekomen. Op slicks bleef hij met zijn BMW M3 knap aan de leiding voor de Porsche van Nulens die als enige had gegokt op regenbanden en verrassend de Renault Clio Cup van Ilaria Stalliviere die was gestart met opgesneden slicks. Ook Luc Moortgat was met zijn Porsche op slicks doorgereden, net als Fred Krab (BMW M3) en de Golf TDI van Neurens. Door het kriksysteem en de centrale wielmoeren op de BMW STW van Erik Qvick realiseerde de Oostenaar de snelste wissel en kon hij de achtervolging inzetten. Hij worstelde wel met fel aangedampte ruiten door een gesprongen zekering. Ook Wim Kuijl reed scherpe chrono’s op regenbanden, maar verloor een pak meer tijd in de pitlane.

Nadat de safety car nog tweemaal moest tussenkomen voor de gestrande wagens van Floris Fick en Tim Kuijl was de chaos compleet door wagens die zich door allerlei redenen en omstandigheden hadden bezondigd aan inhalen onder geel of niet wachtten tot aan start/finish om opnieuw voorbij te steken. Met nog acht minuten op de teller ging leider Fastres op zijn beurt van de baan op slicks en meteen werd de rode vlag boven gehaald. En bij een rode vlag telt de rangschikking van de ronde ervoor en dus in theorie won diezelfde Fastres uiteindelijk de wedstrijd.




Maar dat was buiten de koersdirectie gerekend die tot enkele uren voor de tweede race op zaterdag rustig de tijd nam om alle beelden te analyseren. Na 10 wagens op vrijdag werden op zaterdagmorgen net voor de start van de tweede race nog eens 15 wagens een straftijd opgelegd.

Uiteindelijk won Ilaria Stalliviere de race. Niet onverdiend, want ze deed een goede bandengok en daarenboven reeds ze een knappe race en maakte geen fouten. Erik Qvick werd tweede na een schitterende inhaalrace en de snelste wedstrijdronde voor Guy Fastres die nog een penalty aan zijn broek kreeg. Eric Nulens had de race kunnen winnen, maar ook hij pakte een straftijd na een verdienstelijke wedstrijd en werd vierde. Luc Moortgat en de VW Golf TDI van Meurens gingen door op slicks en pakten een respectievelijke vijfde en zesde plaats. De MINI van Damseaux, de Corvette van Branckaerts, de Escort van Kowalewski en de BMW van Vannieuwenborgh sloten de top 10 af en dat waren meteen ook de vijf eerste startrijen voor de tweede race op zaterdag.

Wim Kuijl werd pas 25ste na het lange oponthoud in de pitlane. Vier wagens die op hetzelfde moment binnen komen is zelfs voor een goed geolied team van St. Paul van het goede teveel. Dieter Kuijl had elektrische problemen, terwijl Tim Kuijl in de kattenbak verdween tijdens zijn inhaalrace. Van Haelst die zijn leiderspositie moest verdedigen in platform 2 tolde rond zijn as op de raidillon en opteerde nadien om binnen te komen en een 0-resultaat op te souperen. Nog anderen zoals Holvoet, Bruynoghe, Vonk, enz. volgden zijn voorbeeld om erger te voorkomen.
Zodoende pakten Gomm, Damseaux, Fastres en Stalliviere het leeuwenaandeel van de punten in hun respectievelijke platformen 1, 2, 3 & 4.

Mooie strijd voor de zege tussen Wim Kuijl, Luc Branckaerts & Erik Qvick

Ilaria mocht dus met haar Clio vertrekken vanop de pole voor de tweede race van het weekend. Een hele eer, maar op een droge ondergrond maakte ze uiteraard geen schijn van kans tegen sterkere oppositie. Het was Erik Qvick die de eerste leider was met in zijn spoor de Corvette van Branckaerts die in één ronde opstoomde van de achtste naar tweede plaats. Vooral op de lange rechte stukken haalt de Corvette voordeel uit zijn groot vermogen en koppel. Een andere sneltrein die zich reeds in het prille wedstrijdbegin vooraan kwam moeien was de Ford Capri Cosworth 3100 RS

van Wim Kuijl die als een mes door het peloton kliefde en in geen tijd van de 25ste naar de 3de plaats wist op te rukken. In het zog van de drie koplopers zagen we Fastres, Moortgat, Van Elderen en Nulens strijden voor de ereplaatsen.

Wim Kuijl kon door het duel tussen Qvick en Branckaerts dichterbij sluipen en in de vijfde ronde de leiding pakken. Rond half koers was Moortgat reeds komen post vatten op de vierde plaats voor Batenburg, Fastres, Van Elderen en een schitterende Tim Kuijl die vanuit 37ste positie was opgerukt naar de achtste stek voor Eric Nulens.

Christof Roessle plantte zijn Ford Escort MK1 rond half koers in de vangrails in Blanchimont en er volgde een safety car waardoor de kleine kopgroep terug bij elkaar kwam. Kuijl kon weerstaan aan de druk van de Corvette en de BMW STW en de top 3 was gekend. Moortgat werd knap vierde met de puntenoogst voor het kampioenschap in het achterhoofd. Hij klopte nog Batenbrug en Van Elderen die op hun beurt leider Fastres een pak punten afpakten.

Tim Kuijl werd knap achtste en tweede na winnaar Qvick in platform 4. Ook Dieter Kuijl lukte met zijn Capri Weslake 2600RS een knappe inhaalrace van de 45ste naar de 13de plaats algemeen en winst in platform 1. Zoon Wim won platform 2, terwijl Branckaerts en Qvick de platforms 3 & 4 voor hun rekening namen.


Erik Qvick/Dirk Van Rompuy/Tom Van Rompuy reeds zeker van de titel in platform 4
Met nog twee races te gaan binnen twee weken op de Nürburgring liggen de kaarten nog volledig open in de platformen 1, 2 & 3.

In platform 4 heeft Erik Qvick afgelopen weekend een defintieve kloof geslagen en kan niet meer worden bijgebeend. Zelfs twee 0-resultaten in Duitsland kan de concurrentie niet in staat stellen om de snelle BMW E36 STW ex-Bigazzi bij te benen. Voor de overige ereplaatsen zal het gaan tussen de Italiaanse amazone Ilaria Stalliviere in haar Clio Cup en de BMW’s E36 2.5l van Tim Kuijl en het duo Ben Thaens/Bert Theunissen.

Dieter Kuijl beschikt over de beste papieren om zichzelf op te volgen in platform 1 voor FIA gehomologeerde wagens, maar de St. Paul-rijder heeft reeds twee schrapresultaten achter zijn naam staan en moet dus scoren in Duitsland om de concurrentie voor te blijven.

In platform 2 heeft Gust Van Haelst in zijn Mazda RX3 de leiding nog stevig in handen, maar ook hij kan nog niet op zijn lauweren rusten. Gust heeft reeds de twee verplichte schrapresultaten opgesoupeerd en mag zich geen uitschuivers meer permitteren in Duitsland. Hier zijn nog een handvol piloten met plezier de leiding willen overnemen.

Ook in platform 3, waar Luc Moortgat in zijn Porsche 964 RS afgelopen weekend de leiding heeft overgenomen van de BMW M3 van Guy Fastres is er nog niets beslist. De LM Racing rijder moet nog vol aan de bak op de Ring en moet nog rekenen op oppositie van Fastres en Branckaerts.   








Foto's: David Noels/Bravo Racing - Georges De Coster